Alt hjå deg er fagert

1 Kor fager du er, ¬min hugnad!

Kor fager du er!

Dine augo attom sløret ¬er som duer.

Ditt hår er som ein geiteflokk,

dansande nedetter Gileads ¬fjell.

2 Dine tenner ¬er som nyklypte sauer,

nett komne or laug.

Tvillingar har dei alle,

og ingen av dei ¬har mist sine lam.

3 Dine lipper ¬er som ei skarlaksnor,

og yndefull er din munn.

Som ei skive av eit granateple

er di panne attom sløret.

4 Din hals er som Davids-tårnet,

bygt til våpenhus.

Tusen skjold heng der inne,

alle er skjold åt kjemper.

5 Din barm ¬er som to rådyrkalvar,

som tvillingar åt ei hind,

beitande mellom liljer.

6 Når dagen svalnar ¬og skuggane flyr,

går eg til myrraåsen,

til haugen der røykjelse angar.

7 Alt hjå deg er fagert, ¬min hugnad.

Det finst ikkje lyte på deg.

Mi syster, mi brur

8 Kom med meg frå Libanon, ¬mi brur,

kom med meg frå Libanon!

Stig ned frå Amanas tind,

frå toppen av Senir ¬og Hermon,

frå løveheimar, frå panterfjell.

9 Du har fanga min hug, ¬mi syster, mi brur.

Du har fanga min hug ¬med eit einaste augnekast,

med ei av lekkjene om din hals.

10 Kor fager din kjærleik er, ¬mi syster, mi brur!

Din kjærleik er betre enn vin,

og angen av dine salvar

meir ljuvleg enn balsam.

11 Av honning dryp dine lipper, ¬mi brur.

Honning og mjølk ¬er under di tunge.

Angen av kleda dine

er som angen på Libanon.

12 Ein avstengd hage er mi syster, ¬mi brur,

ein avstengd hage ¬med kjelda forsegla.

13 Dine lemer er som ein lund ¬av granataplar

med den gildaste frukt,

av hennabuskar ¬og nardusplanter,

14 nardus, krokus, kalmus ¬og kanel

og angande tre av alle slag,

myrra, aloë ¬og alle slag balsam.

15 Du er som kjelda i ein hage,

ei oppkome ¬med sildrande vatn,

som bekker frå Libanon.

16 «Vakna, nordavind!

Kom, sønnavind!

Blås igjennom min hage,

så angen får strøyma fritt.

Gjev min ven ville koma ¬til sin hage

og eta hans herlege frukt!»