Menneskeleg herlegdom forgår

1 Til korleiaren. Av Korah-songarane.

Ein salme.

2 Høyr dette, alle folkeslag,

lyd etter, ¬alle de som bur i verda,

3 både høg og låg, rik og fattig!

4 Min munn skal tala vise ord,

vituge er mine tankar.

5 Eg bøyer mitt øyra ¬til visdomsord

og løyser mi gåte ¬til tonar frå lyra.

6 Kvi skal eg ottast i vonde dagar

når eg på alle kantar

møter svikarars vondskap?

7 Dei set si lit til sitt gods

og briskar seg ¬av sin store rikdom.

8 Ingen kan løysa ut sin bror

og gje Gud løysepengar ¬for han,

9 – det vart for dyrt ¬å kjøpa han fri,

det må gjevast opp for alltid –

10 så han kunne leva evig

og aldri gå i grav.

11 Nei, han ser ¬at jamvel vismenn må døy,

dårar og dumme ¬går alle til grunne

og etterlèt sitt gods til andre.

12 Grava vert deira heim ¬for evig,

deira bustad frå ætt til ætt,

endå dei samla seg ¬åker og eng.

13 Med all sin herlegdom

kan mennesket ikkje ¬leva for alltid;

liksom dyra må det døy.

14 Så går det med dei ¬som lit på seg sjølve,

det vert slutten for alle

som er nøgde ¬med sine eigne ord.Sela

15 Som ein saueflokk ¬fer dei til dødsriket,

døden er deira hyrding.

Dei ærlege skal rå over dei

når morgonen renn.

Deira skapnad ¬går i oppløysing,

i dødsriket skal dei ha ¬sin bustad.

16 Men Gud vil fria meg ut

or helheims vald,

for han vil ta meg til seg.Sela

17 Ver ikkje redd ¬om ein mann vert rik,

om velstanden aukar ¬i hans hus!

18 For når han døyr, ¬får han ingenting med,

rikdomen fylgjer han ikkje ¬i grava.

19 Han kan prisa seg lukkeleg ¬her i livet:

«Folk rosar deg, ¬for du gjer det godt.»

20 Likevel går han til sine fedrar

og får aldri meir sjå ljoset.

21 Med all sin herlegdom

skjønar mennesket ingen ting;

liksom dyra må det døy.