Fri meg, Gud, ¬frå mine fiendar!

1 Til korleiaren. «Øydelegg ikkje!» Ein miktam av David, då Saul sende folk som skulle vakta på huset og freista drepa han.

2 Fri meg, Gud, ¬frå mine fiendar,

vern meg mot dei ¬som reiser seg mot meg!

3 Fri meg frå folk ¬som fer med vondskap,

og frels meg frå drapsmenn!

4 For sjå, dei ligg og lurer ¬på meg,

sterke menn går til strid ¬imot meg.

Utan at eg har forbrote meg, ¬Herre,

5 utan at eg har synd ¬eller skuld,

stormar dei fram ¬og fylkar seg til strid.

Vakna, kom til meg og sjå!

6 Herre, Allhærs Gud,

du er då Israels Gud.

Vakna og krev ¬alle folk til rekneskap,

ver ikkje nådig ¬mot trulause nidingar!Sela

7 Dei kjem att kvar kveld;

dei hyler som hundar

og fer ikring i byen.

8 Høyr, kor dei brukar munn,

lippene deira er som sverd.

Er det nokon som høyrer?

9 Men du, Herre, ler åt dei,

du spottar alle folkeslag.

10 Eg vil akta på deg, ¬min styrke;

Gud er mi faste borg.

11 Min Gud møter meg ¬med si miskunn,

han lèt meg sjå ¬at mine fiendar fell.

12 Drep dei ikkje,

så mitt folk ikkje gløymer det!

Bruk makt, ¬så dei må flakka ikring,

og støyt dei ned, Herre, ¬du vårt skjold!

13 Kvart ord dei tek i sin munn, ¬er synd.

Lat dei fangast ¬i sitt eige hovmod

fordi dei fer ¬med forbanning og lygn.

14 Gjer ende på dei i din harme,

gjer ende på dei, ¬så dei vert til inkjes.

Då skal folket skjøna

at det er Gud som rår i Jakob,

ja, radt til heimsens ende.Sela

15 Dei kjem att kvar kveld;

dei hyler som hundar

og fer ikring i byen.

16 Dei flakkar om, vil finna mat,

og knurrar ¬når dei ikkje vert mette.

17 Men eg vil syngja om di makt

og jubla kvar morgon ¬over din truskap.

For meg har du vorte ei borg,

ei tilflukt den dag eg er i naud.

18 Eg vil syngja for deg, ¬min styrke;

for Gud er mi faste borg,

min Gud som viser miskunn.