Vis deg høg over himmelen, ¬Gud!

1 Til korleiaren. «Øydelegg ikkje!» Ein miktam av David, då han rømde for Saul og gøymde seg i hola.

2 Ver meg nådig, Gud, ¬ver meg nådig!

For eg flyr til deg.

I skuggen av dine venger

finn eg livd til ulukka ¬er over.

3 Eg ropar til Gud, Den Høgste,

til Gud ¬som fullfører verket for meg,

4 at han må senda meg hjelp ¬frå himmelen,

setja støkk i dei ¬som vil meg til livs,Sela

og visa meg miskunn ¬og truskap.

5 Eg må liggja midt ¬imellom løver

som vil gløypa menneske.

Deira tenner er ¬som spyd og piler,

deira tunge ¬som kvasse sverdet.

6 Vis deg høg ¬over himmelen, Gud,

vis din herlegdom ¬over all jorda!

7 Dei sette garn for mine føter,

djupt bøygde dei meg ned.

Dei grov ei fallgrav for meg,

men sjølve fall dei ned ¬i henne.Sela

8 Mitt hjarta er roleg, Gud,

mitt hjarta er roleg.

Eg vil syngja og spela.

9 Vakna, mi sjel,

vakna, harpe og lyre!

Morgonroden vil eg vekkja.

10 Eg vil prisa deg ¬mellom folka, Herre,

lovsyngja deg ¬mellom folkeslag.

11 Stor er di miskunn, ¬til himmelen når ho,

til skyene rekk din truskap.

12 Vis deg høg ¬over himmelen, Gud,

vis din herlegdom ¬over all jorda!