Støyt oss ikkje bort for alltid!

1 Til korleiaren. Av Korah-songarane.

Ein læresalme.

2 Gud, vi har høyrt det ¬med eigne øyro,

våre fedrar har fortalt oss det:

Du gjorde eit verk i deira tid,

i gamle dagar gjorde du det.

3 Med di hand ¬dreiv du folkeslag ut,

men våre fedrar planta du;

dei andre folka knuste du,

men våre fedrar ¬fekk breia seg fritt.

4 For dei tok ikkje landet ¬med sverd,

deira arm gav dei ikkje siger.

Det var du som hjelpte dei

med di høgre hand og din arm

og med ljoset frå ditt åsyn;

for du hadde dei kjær.

5 Einast du er min konge ¬og Gud,

som byd at Jakob skal bergast.

6 Med di hjelp har vi støytt

våre fiendar til jorda,

i ditt namn har vi trakka

våre motstandarar ned.

7 For eg sette ikkje mi lit ¬til bogen,

det var ikkje sverdet ¬som berga meg.

8 Nei, du har frelst oss ¬frå våre fiendar,

dei som hata oss, ¬gjorde du til skammar.

9 Av Gud har vi alltid rosa oss,

vi prisar ditt namn ¬til evig tid.Sela

10 Likevel støytte du oss bort ¬med skam,

du drog ikkje ut ¬med våre hærar.

11 Du lét oss vika for fienden;

dei som hata oss, ¬reiv til seg hærfang.

12 Du har gjeve oss over ¬som slaktefe

og spreitt oss ¬mellom folkeslaga.

13 Du har selt ditt folk ¬til spottpris,

du tok ikkje stor betaling ¬for det.

14 Du gjer oss til hån ¬for våre grannefolk,

til spott og spe ¬for dei som bur ikring oss.

15 Du gjer oss til eit ordtak ¬mellom folka,

lèt folkeslag ¬rista på hovudet åt oss.

16 Mi vanære har eg ¬alltid for auga,

mitt andlet raudnar av skam,

17 når eg høyrer dei ¬som hånar og spottar,

når eg ser min fiende ¬som vil ha hemn.

18 Alt dette har kome over oss,

endå vi ikkje har gløymt deg

og ikkje har svike di pakt.

19 Vårt hjarta har ikkje vike ¬frå deg,

våre steg har ikkje bøygt av ¬frå din veg.

20 Likevel har du støytt oss bort

til den staden ¬der sjakalar held til,

og løynt oss ¬i djupaste mørkret.

21 Hadde vi gløymt å tilbe ¬vår Gud

og lyft våre hender ¬til ein framand gud,

22 då ville vel Gud ha merka det,

han som kjenner ¬hjartans løynde tankar.

23 Men for di skuld

vert vi drepne dagen lang,

vi vert rekna som slaktesauer.

24 Vakna! Kvifor søv du, Herre?

Vakna, støyt oss ikkje bort ¬for alltid!

25 Kvifor løyner du ditt andlet,

kvifor gløymer du ¬vår naud og trengsle?

26 Vår sjel er bøygd i støvet,

vår kropp ligg trykt til jorda.

27 Reis deg og hjelp oss,

fri oss ut ¬for din truskap skuld!