Dei som klagar utan å få svar

1 Elihu tok atter til ords og sa:

2 Du som sa:

«Eg er rettferdigare enn Gud,»

held du det for rett å spørja:

3 «Kva gagnar det meg,

kva hjelper det

at eg lèt vera å synda?»

4 Eg skal gje deg svar,

og venene dine med:

5 Vend augo mot himmelen ¬og sjå,

legg merke til skyene ¬høgt der oppe!

6 Kva gjer det Gud ¬om du syndar?

Alle dine brot, ¬kva skader dei han?

7 Og kva gjev du han ¬om du er rettferdig,

kva kan vel han ta imot frå deg?

8 Din vondskap kjem over ¬dine medmenneske,

berre menneskeborn ¬har gagn av di rettferd.

9 Folk klagar over alle ¬som er harde med dei,

og ropar om hjelp ¬mot mektige menn.

10 Men ingen spør: ¬«Kvar er Gud, min skapar,

han som lèt lovsong lyda ¬om natta,

11 som lærer oss meir enn dyra ¬på marka

og gjer oss klokare

enn fuglane under himmelen?»

12 Då ropar dei utan å få svar

og klagar over hovmodet Œt dei vonde.

13 Nei, det er fåfengt. ¬Gud høyrer dei ikkje,

Den Allmektige ¬ansar ikkje slikt.

14 Jamvel når du seier ¬at du ikkje ser han,

ser han di sak,

og du må venta på han.

15 Men no, ¬når Gud ikkje straffar i vreide

og ikkje bryr seg stort om synda,

16 då opnar Job sin munn ¬til inga nytte

og kjem med mykje uvitug tale.