Herrens dom over prestane
1 Og no, prestar, kjem dette bodet til dykk:
2 Vil de ikkje høyra
og ikkje leggja dykk dette ¬på hjarta,
så de ærar mitt namn,
seier Herren, Allhærs Gud,
så sender eg forbanning ¬mot dykk.
Eg gjer di velsigning om ¬til forbanning,
ja, eg gjer henne til forbanning
fordi de ikkje tek dette ¬til hjarta.
3 Sjå, eg vil truga ætta dykkar.
Avfall av offerdyr ¬etter høgtidene dykkar
kastar eg i andletet på dykk,
og med det skal de berast bort.
4 Då skal de skjøna at det er eg
som har sendt dykk dette bodet,
så mi pakt med Levi ¬kan stå ved lag,
seier Herren, Allhærs Gud.
5 Mi pakt med han ¬gav liv og fred,
og det gav eg han ¬så han skulle ottast.
Han ottast meg ¬og hadde age for mitt namn.
6 Påliteleg rettleiing ¬var i hans munn,
og det fanst ikkje svik ¬på hans lipper.
Han ferdast med meg ¬i fred og rettferd
og berga mange ¬frå syndeskuld.
7 For ein prests lipper ¬tek vare på kunnskap,
frå hans munn ¬skal folk be om rettleiing,
for han er sendebod ¬frå Herren, Allhærs Gud.
8 Men de har vike av frå vegen
og fått mange til å falla
med den rettleiing ¬de har gjeve.
Levi-pakta har de brote,
seier Herren, Allhærs Gud.
9 Difor har eg gjort dykk ¬vanvørde
og små for heile folket,
for de aktar ikkje ¬på mine vegar,
men gjer skil på folk
når de gjev rettleiing ¬om min vilje.
Herren vil ikkje vita av skilsmål
10 Har vi ikkje alle same far,
den eine Gud ¬som har skapt oss?
Kvifor er vi då trulause ¬mot kvarandre
og vanhelgar våre fedrars pakt?
11 Juda har bore seg trulaust åt,
stygge ting har dei gjort
i Israel og Jerusalem.
Ja, Juda har vanhelga
den heilagdomen ¬Herren elskar,
og gift seg med ei kvinne
som dyrkar framande gudar.
12 Gjev Herren må rydja ut ¬or Jakobs telt
kvar ætling av den ¬som gjer slikt,
jamvel om han ber fram ¬offergåver
til Herren, Allhærs Gud.
13 Og dette er det andre de gjer:
De dekkjer Herrens altar
med tårer, gråt og sukkar.
Men han vil ikkje lenger sjå ¬på gåva
eller ta imot dykkar offer ¬med glede.
14 Og de spør: «Kvifor?»
Fordi Herren er vitne i saka
mellom deg ¬og din ungdoms kone.
Du har vore utru mot henne,
endå ho er ektemaken din
som du er bunden til med pakt.
15 Er det ikkje éin ¬som har skapt henne
både med lekam og ånd?
Og kva vil så den eine ha?
Born som høyrer Gud til.
Så akta dykk vel i sjel og hug!
Ver ikkje utru ¬mot din ungdoms kone!
16 Eg vil ikkje vita av skilsmål,
seier Herren, Israels Gud,
og at nokon sveiper ¬sin klednad med valdsferd,
seier Herren, Allhærs Gud.
Så akta dykk vel i sjel og hug
at de ikkje er trulause.
Når Herren kjem
17 De har trøytta Herren ¬med orda dykkar.
De spør: «Kva er det ¬vi har trøytta han med?»
De seier at alle som gjer vondt,
er gode i Herrens augo,
ja, at han har hugnad i dei.
Eller de spør:
«Kvar er Gud som dømer?»