1 Domsord mot Ninive.

Boka om dei synene Nahum frå Elkosj fekk.

Herren tek hemn over motstandarane sine

2 Ein brennhuga, ¬hemnande Gud er Herren,

ja, ein hemnar er Herren ¬og full av harme.

Herren hemner seg ¬på sine motstandarar,

han held på vreiden ¬mot sine fiendar.

3 Herren er langmodig.

Men hans kraft er stor,

og han lèt ikkje vera å straffa.

Gjennom storm og uver ¬går hans veg,

skyer er støvet under hans fot.

4 Han trugar havet ¬og turkar det ut,

alle elvar legg han turre.

Basan og Karmel visnar bort,

Libanons blomeprakt døyr.

5 Fjella skjelv for han,

haugane skjek og rivnar.

Jorda bivrar for han,

verda og alle som bur der.

6 Kven kan stå seg ¬for hans harme,

kven held ut ¬hans brennande vreide?

Hans harme strøymer fram ¬som eld,

og knausane styrtar saman ¬for han.

7 Herren er god, eit vern i naud.

Han tek seg av dei ¬som tyr til han.

8 Men med veldig flaum

gjer han ende på ¬sine motstandarar;

sine fiendar jagar han ut ¬i mørkret.

9 Kva emnar de på mot Herren,

han som reint kan gjera ende ¬på dykk?

Nauda kjem ikkje ein gong til.

10 Som ihopfletta tornebusker,

som eit knippe med kvister,

som turr halm ¬skal dei brenna opp.

Judas berging og Ninives undergang

11 Frå deg gjekk det ut ¬ein mann

som emna på vondskap ¬mot Herren

og hadde vondt i tankar.

12 Så seier Herren:

Om dei er aldri så sterke ¬og mange,

skal dei hoggast ned ¬og verta borte.

Og om eg har plaga deg,

skal eg ikkje gjera det meir.

13 No vil eg bryta det åk ¬han la på deg,

og slita sund dine lekkjer.

14 Men dette er Herrens påbod ¬om deg:

Ditt namn skal ikkje ¬leva lenger.

Eg vil rydja ut or ditt gudshus

både utskorne ¬og støypte gudebilete.

Eg vil laga ei grav åt deg,

for du er funnen for lett.