Kva Herren krev

1 Høyr kva Herren seier:

Reis deg, ¬før di sak for fjella,

lat haugane høyra di røyst!

2 Høyr Herrens klagemål, ¬de fjell,

lyd etter, de faste grunnvollar ¬under jorda!

For Herren har sak ¬med folket sitt,

han går til doms med Israel.

3 Mitt folk, kva har eg gjort deg?

Kva har eg trøytta deg med?

Gjev meg svar!

4 Eg førte deg opp frå Egypt

og løyste deg ut or trælehuset.

Eg sette Moses, Aron ¬og Mirjam

til å føra deg.

5 Mitt folk, kom i hug ¬kva planar han hadde,

Balak, kongen i Moab,

og hugs det svaret han fekk

av Bileam, son til Beor,

på vegen frå Sjittim til Gilgal,

så du kan skjøna

Herrens frelsesgjerningar.

6 Kva skal eg ha med

når eg stig fram for Herren

og bøyer meg for Gud ¬i det høge?

Skal eg koma til han ¬med brennoffer,

bera fram årsgamle kalvar?

7 Bryr Herren seg om verar ¬i tusental,

om oljebekker i titusental?

Skal eg ofra min fyrstefødde ¬for mitt brot,

mi livsfrukt for mi synd?

8 Herren har då sagt deg, ¬menneske,

kva godt er,

og kva han krev av deg:

At du skal gjera rett,

visa trufast kjærleik

og ferdast audmjukt ¬med din Gud.

Domen over Jerusalem

9 Høyr, Herren ropar til byen!

– Å ottast ditt namn ¬er visdom. –

Høyr, du ætt og byforsamling!

10 Har den vonde enno i sitt hus

skattar samla på urett vis,

og ein snau, forbanna efa?

11 Kan eg vera rein med urett vekt

og falske vektlodd i pungen?

12 Rikmennene dine ¬gjer valdsverk,

borgarane dine fer med lygn,

ei svikefull tunge ¬har dei i munnen.

13 Men eg vil ta til å slå deg,

øydeleggja deg ¬for dine synder.

14 Du skal eta og ikkje verta mett,

tom skal du kjenna deg.

Det du legg til sides, ¬skal du ikkje berga,

og det du bergar, ¬gjev eg til sverdet.

15 Du skal så, men ikkje hausta,

pressa oliven, men ikkje ¬salva deg med olje,

pressa druer, ¬men ikkje drikka vin.

16 Du har fylgt Omris skikkar

og bore deg åt som Akabs ætt.

Etter deira råd har de vandra.

Difor vil eg leggja deg i øyde

og gjera borgarane dine ¬til spott,

og vanæra over folket mitt ¬må de bera.