Domen over Edom

1 Dette er synene åt Obadja.

Så seier Herren Gud om Edom:

Ei tidend har vi høyrt ¬frå Herren,

eit bod er sendt ut ¬mellom folka:

«Stå opp, lat oss reisa oss ¬til strid mot Edom!»

2 Sjå, liten gjer eg deg ¬mellom folka,

djupt vanvørd skal du vera.

3 Ditt hjartans hovmod ¬har narra deg,

du som bur i bergrivner

og har ditt tilhald i høgdene,

du som tenkjer med deg sjølv:

Kven kan støyta meg til jorda?

4 Om du byggjer høgt som ørna,

ja, legg ditt reir ¬mellom stjernene,

så vil eg støyta deg ned derifrå,

lyder ordet frå Herren.

5 Om det kom tjuvar til deg

eller røvarar om natta

– å, kor du vert herja –

ville dei då stela meir ¬enn dei trong?

Om du hadde folk ¬til å hausta din vingard,

så leivde dei vel ¬til ei ettersanking.

6 Å, kor dei har ransaka Esau,

leita opp hans løynde skattar!

7 Dei du var i pakt med,

driv deg heilt til grensa.

Folk du hadde fred med, ¬har svikta deg;

dei har fått overtaket på deg.

Dei som åt av ditt brød,

har sett snarer for deg og seier:

«Det finst ikkje vit i han.»

8 Den dagen vil eg sanneleg

rydja ut dei vise or Edom

og dei kloke frå Esaus fjell,

lyder ordet frå Herren.

9 Dine krigarar, Teman, ¬skal lamast av redsle,

kvar einaste mann skal drepast

og rydjast bort frå Esaus fjell.

10 For ditt valdsverk mot Jakob, ¬bror din,

skal du sveipast i skam.

Du skal rydjast ut for alltid.

11 Den dagen du heldt deg borte,

den dagen framande ¬røva hans gods,

då utlendingar gjekk inn ¬i hans port

og kasta lodd om Jerusalem,

då var du òg som ein av dei.

12 Du skulle ikkje ha sett ¬med glede på bror din

då ulukka råka han,

ikkje gledt deg over judearane

den dagen dei gjekk til grunne,

og ikkje bruka så store ord

den tid dei var i naud.

13 Du skulle ikkje ha trengt inn

i porten åt mitt folk ¬på ulukkedagen.

Du skulle slett ikkje ¬ha gledt deg

over det dei leid den dagen,

og ikkje rett handa ut

etter rikdomen deira

den usæle dagen.

14 Du skulle ikkje ha stått ¬ved vegskila

og hogge ned dei som prøvde ¬å koma unna,

og ikkje gjeve i fiendehand

dei som slapp frå det

den dagen folket var i naud.

15 For Herrens dag er nær

over alle folkeslag;

som du har gjort,

skal det gjerast med deg.

Di åtferd kjem att ¬på ditt eige hovud.

Israels atterreising

16 Som de drakk ¬på mitt heilage fjell,

skal kvart folkeslag ¬alltid drikka.

Dei skal drikka i fulle drag

og verta som om ¬dei aldri hadde vore til.

17 Men på Sion-fjellet ¬skal dei halda til,

dei som har sloppe unna,

og det skal vera ein heilagdom.

Jakobs ætt skal ta att ¬sin eigedom.

18 Jakobs ætt skal verta ein eld

og Josefs ætt ein loge.

Men Esaus ætt ¬skal verta til halm,

som vert sett i brann og øydd.

Av Esaus ætt vert ingen att.

Herren har tala.

19 Dei som bur i Negev, skal ta Esaus fjell til eige; og dei som bur i Sjefela, skal ta Filistarlandet. Dei skal leggja under seg Efraims-bygdene og Samaria-bygdene, og Benjamin skal ta Gilead.

20 Dei bortførte av Israels-hæren skal ta landet åt kanaanearane i eige heilt til Sarepta, og dei landlyste frå Jerusalem, som er i Sefarad, skal ta byane i Negev.

21 Dei som er berga, skal stiga opp på Sion-fjellet og halda dom over Esaus fjell-land. Og riket skal høyra Herren til.