1 Samaria skal bøta,

fordi folket i byen ¬var trassig mot sin Gud.

Dei skal falla for sverd,

deira småborn skal knusast,

og kvinnene som ventar barn,

skal skjerast opp.

Eg vil lækja deira fråfall

2 Vend om, Israel, ¬til Herren din Gud,

for synda di har ført deg til fall.

3 Kom med dei rette ord,

vend om til Herren og sei:

«Tilgjev all vår skuld,

og ta imot vår gode gåve,

så gjev vi deg lovsong ¬med våre lipper!

4 Assur kan ikkje hjelpa oss.

Vi vil ikkje ri på hestar

og ikkje lenger seia: Vår gud!

til det våre hender har gjort.

Hjå deg finn den farlause ¬miskunn.»

5 Eg vil lækja deira fråfall,

og eg vil elska dei av hjarta,

for vreiden min har vendt seg ¬frå dei.

6 Eg vil vera som dogg for Israel;

han skal bløma som ei lilje

og røta seg som trea ¬på Libanon.

7 Hans renningar ¬skal breia seg utover,

han skal vera fager ¬som oliventreet

og anga som skogen ¬på Libanon.

8 Atter skal dei bu ¬i min skugge,

endå ein gong ¬skal dei dyrka korn.

Dei skal bløma som eit vintre,

få ry som vinen frå ¬Libanon.

9 Kva skal Efraim ¬med avgudar meir?

Eg vil bønhøyra han ¬og sjå til han.

Eg er som ein grøn sypress,

frå meg skal frukta di koma.

10 Kven er så klok ¬at han skjønar dette,

så vitug ¬at han merkar seg det?

Ja, Herrens vegar er rette,

dei rettferdige ferdast ¬på dei,

men illgjerdsmennene ¬snåvar.