Israel gløymde skaparen sin

1 Set hornet for munnen!

Fienden kjem

som ei ørn over Herrens hus,

for dei har brote mi pakt

og synda mot mi lov.

2 Dei ropar til meg: «Min Gud!

Vi kjenner deg, vi israelittar.»

3 Men Israel har vraka ¬det som godt er,

fienden skal forfylgja dei.

4 Dei tok seg kongar, ¬men spurde ikkje meg,

valde seg hovdingar ¬utan at eg visste om det.

Dei laga seg gudebilete ¬av sølvet og gullet sitt.

Difor skal dei rydjast ut.

5 Kast frå deg kalven din, ¬Samaria!

Vreiden min logar mot dei.

Kor lenge skal det vara

før dei kan verta reine i Israel?

6 Ein kunstnar har laga ¬Samaria-kalven,

og han er ingen gud;

han skal verta slegen i knas.

7 Vind sår dei, ¬og storm skal dei hausta.

Kornet skyt ikkje aks

og gjev ikkje mjøl;

og gjev det mjøl, ¬et andre det opp.

8 No er Israel slukt.

Mellom folka ¬er dei lik eit kjerald

som ingen bryr seg om.

9 Dei fór bort til Assyria

lik eit villesel ¬som flakkar ikring.

Efraim kjøper seg kjærleik.

10 Endå dei kjøpslår med folka,

vil eg no driva dei saman.

Dei skal vri seg ei lita stund

under børa av skatt ¬til storkongen.

11 Efraim har laga seg mange altar

som har fått dei til å synda.

12 Ei mengd med lover ¬har eg skrive for dei,

men dei reknar dei ikkje ¬for sine.

13 Dei elskar å bera fram ¬slaktoffer,

og dei et av kjøtet,

men Herren har ikkje hugnad ¬i dei.

No vil han koma ¬deira misgjerning i hug

og krevja dei til rekneskap ¬for deira synder.

Dei skal attende til Egypt.

14 Israel gløymde skaparen sin

og bygde seg slott;

Juda bygde ¬mange festningsbyar.

Men eg vil senda eld ¬mot deira byar,

han skal øyda deira borger.