Sion får att sin herlegdom

1 For Sions skuld ¬vil eg ikkje teia,

for Jerusalems skuld ¬vil eg ikkje vera still,

før hennar rett ¬strålar fram med glans

og hennar frelse ¬som ein brennande fakkel.

2 Då skal folkeslag sjå di rettferd

og alle kongar din herlegdom.

Du skal få eit nytt namn,

som Herren sjølv skal gje deg.

3 Du skal vera ein herleg krans ¬i Herrens hand,

ein kongeleg hovudprydnad

i handa åt din Gud.

4 Du skal ikkje lenger kallast ¬«Den forlatne»,

og ditt land skal ikkje meir ¬heita «Øydemark».

Men du skal kallast ¬«Mi kjære»,

og landet ditt ¬skal heita «Kone».

For Herren skal ha deg kjær,

og landet ditt skal takast ¬til ekte.

5 Som ein ungdom gifter seg ¬med ei møy,

skal dine søner ta deg til ekte.

Og som ein brudgom ¬gleder seg over si brur,

skal din Gud gleda seg ¬over deg.

6 På murane dine, Jerusalem,

har eg sett vaktmenn.

Og dei skal aldri teia

anten dag eller natt.

De som prisar Herren,

unn dykk ikkje ro!

7 Lat heller ikkje han få ro

før han byggjer opp att ¬Jerusalem

og gjer byen til ein lovsong ¬på jorda.

8 Herren har svore ¬ved si høgre hand

og ved sin veldige arm:

Aldri meir skal eg gje ditt korn

til føde for dine fiendar,

og ikkje skal framande ¬drikka din vin,

som du har hatt møda med.

9 Nei, dei som haustar kornet,

skal eta det og prisa Herren;

og dei som sankar druene,

skal drikka vinen

i mine heilage tempelgardar.

På heimveg

10 Dra ut, dra ut gjennom ¬portane,

og ryd ein veg for folket!

Bygg, ja bygg ein kongsveg

og reinsa han vel for stein!

Reis ei merkestong for folka!

11 Høyr, Herren lèt det ljoma

til heimsens ende:

Sei til Sions dotter:

Sjå, di frelse kjem!

Sjå, dei han fekk i løn, ¬er med han,

dei han vann, går føre han.

12 Dei skal kallast ¬det heilage folket,

dei som Herren har løyst ut.

Og sjølv skal du kallast ¬den søkte,

byen som ikkje ligg aud og tom.